Witam na mojej stronie i zapraszam do skorzystania

z przemyśleń, rozważań i osiągnięć

na polu duszpasterskim i katechetycznym

 

  Landschut - Niemcy,

    z przyjacielem, ks. Markiem

 

 

 

Kazanie na zakończenie roku szkolnego

 

Wakacje 2004

Widokówka jako przenośnia

(kolorowa widokówka)

Czytania: Kol 3,12-15 (Jesteście umiłowani przez Boga);

J 3,14-17 (Bóg chce zbawić świat).

(Kapłan pokazuje widokówkę).

Miliony takich i podobnych widokówek będą znów wysyłane w czasie wakacji. Jeżeli jakąś otrzymujemy, cieszymy się, że ktoś o nas pomyślał. Czytamy tekst, oglądamy obrazek, znaczek pocztowy. Ale widokówka może nam powiedzieć jeszcze więcej: może nam przypomnieć coś ważnego o naszym życiu.

Odkrywać piękno i podawać dalej.

Nadawca uważa za piękny ten wycinek krajobrazu, który pokazuje kartka. Przed zakupem sprawdził przy stojaku z widokówkami, czy ten fragment rzeczywistości oddaje to, co go zafascynowało: okazję do kąpieli, szczyt góry, jakąś osobliwość, czarujący krajobraz... Także my sami jesteśmy odbiciem różnorodnej twórczości Boga. Często jest nam trudno odkryć piękne strony nas samych albo innych. Przyjmijmy za własne spojrzenie wysyłającego kartkę, który przekazuje dalej pozytywny obraz.

Być zachęcającym.

Widokówka rzadko jest nudna albo smutna. Powinna przekazywać dobrą nowinę, zaciekawiać, zapraszać, żeby tam kiedyś pojechać. Taką dobrą nowiną pragną też być ewangelie i listy apostolskie. Chcą być wiadomością, którą chętnie czytamy, która nas zaciekawia i zapala. - My, chrześcijanie, jesteśmy dzisiaj takimi widokówkami Boga, które powinny nastrajać innych pozytywnie, zaciekawiać i zapalać.

Czynić radosnym.

Pozdrowienie z dalekich stron zaskakuje i przynosi radość. Po to też jesteśmy: żeby sprawiać innym radość. To łączy się nawet z sensem naszego życia, żeby być źródłem radości. Tylko wtedy będziemy sami szczęśliwi, gdy uda nam się uszczęśliwić innych.

Okazywać sympatię.

Widokówka i słowa na niej każą przypuszczać sympatię. Przyjaźnie i znajomości odżywają, gdy dajemy takie małe znaki. Kto okazuj e sympatię a niech to będzie nawet mało słów przeciwstawia się rosnącemu samozadowoleniu i obojętności, które grożą nam wszystkim.

Być jak most.

Widokówka umacnia związek.

Bez wspólnoty nie możemy dobrze żyć, gdyż każdy potrzebuje akceptacji innych. Więc widokówki są małymi mostami, które łączą i ożywiają wzajemne kontakty. Wiele mostów do naszych bliźnich jest kruchych lub zerwanych. Jako chrześcijanie jesteśmy zobowiązani patrzeć na drugiego oczami Jezusa; także przebaczać, jeżeli ktoś nam zawinił. Mogę spróbować jako chrześcijanin łączyć ludzi ze sobą jak most. To pozwoli odetchnąć i nabrać nowej odwagi.

Mała widokówka – czego może dokonać!

Obyśmy byli widokówkami Pana Boga!

Amen.

 

Konspekt o Całunie

 

Grzegorz Olszak 1998-05-10

Gawłów 1

32 – 711 Bogucice

KONSPEKT KATECHEZY

/kl VI SP/

Temat: Całun turyński – największa relikwia chrześcijaństwa.

Wykorzystanie Internetu.

Cel dydaktyczny: Zapoznanie z Internetem jako nowym środkiem przekazu myśli i słowa oraz wiadomości religijnych i świadectw wiary.

Cel wychowawczy: Kształtowanie umiejętności korzystania z zasobów Internetu. Wybierania tego, co dobre i przestroga przed czyhającymi

                                niebezpieczeństwami.

 

Treść

Metoda

Pomoce

I Otwarcie

1. Pozdrowienie chrześcijańskie.

2. Modlitwa: „Duchu Święty…” .

3. Sprawdzenie obecności.

 

4. Sprawdzenie wiadomości z poprzednich katechez.

- W jaki sposób Pan Jezus wyjaśnia Swoim słuchaczom współistnienie dobra i zła na świecie i kiedy nastąpi ostateczne rozstrzygnięcie?

- Co wiesz na temat Pisma Świętego?

- Wymień 10 Bożych przykazań i 6 prawd wiary.

- Jaką treść- miała ewangelia z ostatniej niedzieli?

5. Wprowadzenie do nowej katechezy.

- Okres Wielkanocny, który przeżywamy w Kościele każe nam nieustannie zastanawiać się nad tajemnicą zmartwychwstania Pana Jezusa. Każe nam nieustannie zgłębiać tę tajemnicę. Wielką pomocą i najważniejszym dowodem są świadectwa bohaterów z czerech ewangelii, który widzieli Pana Jezusa, rozmawiali z Nim i wspólnie zasiadali do stołu. Tych, którzy widzieli Zmartwychwstałego było ponad pięciuset. Oni są najważniejszym dowodem, gdyż nawet w sądzie na poświadczenie prawdy potrzeba tylko dwóch świadków.

Jednak oprócz świadectw istnieją dowody materialne. Należą do nich pusty grób oraz tzw. Całun, który poprzez wieki otrzymał przymiot turyński ze względu na jego miejsce przechowywania – katedra w Turynie. Jest to szata, w którą było owinięte ciało pana Jezusa po śmierci. Należy on do najcenniejszych relikwii chrześcijaństwa. Dlatego bardzo rzadko jest wystawiany do publicznej adoracji. Trzeba jeszcze dodać, że nieustannie trwają prace badawcze na temat jego autentyczności. Stąd wielką pomocą w zobaczeniu tej relikwii stał się Internet, w którym umieszczono wiele stron na ten temat.

Poszukamy tych stron i zapoznamy się z historią Całunu oraz z wydarzeniami z nim pośrednio związanymi. Przy okazji dowiemy się czym jest sam Internet.

6. Zapis tematu na tablicy i do zeszytu: Całun turyński – największa relikwia chrześcijaństwa. Wykorzystanie Internetu.

 

 

 

 

Wspólna recytacja

Odczytanie nazwisk

 

 

Stawianie pytań

 

 

 

 

 

 

 

 

Wykład

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zapis tematu na tablicy i do zeszytów

 

 

 

 

 

 

Dziennik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Notatki z wykładów na studiach i jako efekt osobistych zainteresowań i poszukiwań

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tablica, zeszyt

II Orędzie

7. Podanie definicji i krótkie wyjaśnienie, czym jest Internet.

- Internet – to światowy system sieci komputerowych, w których transmisja danych odbywa się według tych samych reguł. Do najpopularniejszych usług internetowych należą: strona www., poczta elektroniczna (email), ftp.,

- Aby połączyć się z Internetem należy wyposażyć komputer w modem, który pozwala połączyć się ze światową siecią za pomocą linii telefonicznej lub bezpośrednio podłączyć go do światowej sieci za pomocą światłowodu. Po podłączeniu w odpowiednie miejsce wpisujemy adres strony, potwierdzamy wciskając „enter” i czekamy na jej pojawienie się na komputerze.

- Strona – dokument utworzony przez instytucję, organizację, osobę zawierający teksty, obrazy, zdjęcia, które są udostępnione innym po wpisaniu adresu. Podstawowa forma komunikacji w Internecie.

- To tyle wyjaśnień. Przejdźmy do praktycznych zajęć.

8. Praktyczna obsługa komputera i wpisanie adresu oficjalnej strony Całunu turyńskiego.

- zajmujemy miejsca przy komputerach,

- uruchamiamy komputery, czekamy na zalogowanie się do systemu Windows, który jest najbardziej znanym i najpopularniejszym systemem obsługi komputera,

- w przeglądarce stron (programie do obsługi stron) wpisujemy adres oficjalnej strony całunu: WWW.sindone.org

- poprzez linki wchodzimy na podstrony zawierające zbiory różnych informacji na temat całunu

- wydrukowanie oficjalnej strony Całunu

- zapis strony na dysku twardym komputera i na dyskietkach

9. Wpisywanie innych adresów stron katolickich i zapoznawanie się z zawartością. Ćwiczenie i doskonalenie umiejętności.

www.opoka.org.pl, www.katecheta.pl

www.mateusz.pl, www.wiara.pl,

www.katolik.pl, www.e.kai.pl

 

Krótki wykład,

 

Zapis definicji do zeszytu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zapis do zeszytu

 

 

 

 

 

 

Praca w grupach dwuosobowych. Każda przy jednym stanowisku komputerowym

Umiejętność posługiwania się drukarką i programem obsługi drukarki

Umiejętność zapisu danych

Umiejętność wpisywania adresów i poruszania się po Internecie

 

Własne notatki z wykładów na studiach

Zeszyt ucznia

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zeszyt

 

 

 

 

 

 

Sala komputerowa i jej wyposażenia

 

Drukarka komputerowa

 

Dyskietki

 

Komputery, Internet

III Odpowiedź

10. Wskazanie na Internet jako nowy sposób ewangelizacji oraz przekazu informacji religijnych. A także niebezpieczeństw, które wynikają z dużej anonimowości.

Zwróciłem uwagę na zagadnienia:

- Internet to nowe wyzwanie, nie można się go bać lecz zaangażować do przekazu dobrych informacji i świadectw o swojej wierze w Jezusa

- to wielkie źródło i zasób informacji, które przy umiejętnym korzystaniu czynią życie mądrzejszym i bogatszym,

- to niebezpieczeństwo anonimowości, korzystania ze stron, które uczą przemocy i niosą treści niezgodne z przykazaniami,

- to wreszcie niespotykany wcześniej środek komunikacji, zawierania znajomości (strzec się przed oszustami) i wymiany myśli i poglądów, a także dzielenia się wiarą.

11. Zadanie domowe: napisz świadectwo swojej wiary, które można by zamieścić w Internecie i poprzez to przyciągnąć innych do Chrystusa.

12. Modlitwa na zakończenie „Chwała Ojcu…”

 

 

 

 

 

 

 

 

Wykład podsumowujący

 

 

 

 

Praca domowa

 

Wspólna recytacja

 

 

 

 

 

 

 

Osobiste refleksje na ten temat i lektura książek „Internet” A. J. Kennedy`ego i K. Żywczaka, „Katolicyzm w Internecie” T. C. Foxa.

 

 

Zeszyt

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wakacyjna refleksja

Wakacyjny Wiatr Boga

    Twoje wakacje drogi Przyjacielu! Jakie one będą? Czego będziesz na nich szukał? Czego szuka młody człowiek na wakacjach? Ucieczki od problemów, kłopotów, życia? Od obowiązków, ludzi? Od wszystkiego, co ma choć cień obowiązku, wysiłku. Takie „dolce farniente” (słodkie nic nie robienie). I chcesz być jak samotny biały żagiel. Daleki od wszystkich, nie zauważony przez nikogo. Sam. Albo tylko z takimi, którzy podobnie myślą i podobnie nie chcą nic robić.

A może szukasz czegoś innego: spokoju, ciszy, skupienia; by jeszcze raz wszystko przemyśleć; zastanowić się, czy w dobrą stronę idziesz? Szukasz odpowiedzi na pytania ważne dla Ciebie i Twojej przyszłości. Chcesz jak najlepiej ułożyć swoje życie, bo przecież masz je tylko jedno. Dotarło to wreszcie do Ciebie. Dojrzałeś. I chcesz czegoś dokonać, by zostawić po sobie jakiś ślad. Dojrzałeś i wiesz, że wszystko nie jest takie łatwe jak wydawało się w dzieciństwie. Są pytania, na które trzeba odpowiedzieć. Pytania o życie, o jego sens, cel. W piękną balladę ułożył je Bob Dylan dając tytuł „Blowin' in the Wind”. Pewnie nie jeden raz słyszałeś:

„Przez ile dróg musi przejść każdy z nas
By móc człowiekiem się stać
?
Przez ile mórz lecie
ć ma biały ptak
Nim w końcu opadnie na piach?
Przez ile lat będzie kanion trwał
Nim w końcu rozkruszy go czas?

Odpowie ci wiatr wiejący przez świat
Odpowie ci bracie tylko wiatr

Przez ile lat przetrwa ten góry szczyt
Nim deszcz go na mórz zniesie dno?
Przez ile ksi
ąg pisze się ludzki byt
Nim wolność
w nim wpisze ktoś?
Przez ile lat nie odważy się nikt
Zawołać
, że czas zmienić świat?

Odpowie ci wiatr wiejący przez świat
Odpowie ci bracie tylko wiatr

Przez ile lat ludzie giąć będą kark
Nie wiedząc, że niebo jest tuż?
Przez ile łez, ile bólu i skarg
Przejść
trzeba i przeszło się już?

Jak blisko śmierć musi przejść obok nas
By cz
łowiek zrozumiał swój los?

Odpowie ci wiatr wiejący przez świat
I ty swą odpowiedź rzuć
na wiatr.”

Te pytania brzmią w Tobie, w Twoim sercu. Są niejako Twoimi. Tylko może zastanawiasz się co lub kto jest tym wiatrem. Do którego trzeba iść, by pytania nie zostały bez odpowiedzi. By coś zrozumieć, by życie było piękniejsze, głębsze, lepsze, bardziej mądre. Jest nim Wiatr Ewangelii. Wiatr wiejący na początku stworzenia i wiejący na pustyni Judzkiej, przenikający dusze i serca szlachetnych ludzi. Tam idź. Idź do Niego. Wystaw się na jego działanie, nie lękaj się, zaufaj!

By twórczo życie przeżyć i nie być marionetką poruszaną przez obce ręce trzeba odpowiedzieć sobie na te pytania. Odpowiedź znajdziesz w Dobrej Nowinie i u jej Autora. Pomocą w dotarciu do Niego mogą być piękny letni krajobraz, przyroda: drzewa, kwiaty, góry, morze, Słońce. Całe dzieło stworzenia. Gdy tylko się zatrzymasz i trochę zastanowisz. „Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę” (Mdr 13, 5).

Ks. Grzegorz Olszak